Showing posts with label ကဗျာ. Show all posts
Showing posts with label ကဗျာ. Show all posts

Saturday, April 20, 2013

သုံးချိုးတစ်ချိုးခန့် ကုန်လွန်ခြင်း


တွေ့ဆုံကြုံရ လူ့ဘဝမှာ
အချစ်၊အမုန်း တူယှဉ်ထုံး၍
ခက်ခဲကျော်ဖြတ် ယခုထက်တိုင်
မယိုင်မနဲ့ ငါရပ်တည်ခဲ့.....

...လောဘ၊ ဒေါသ မောဟမကုန်
ဘဝလူ့ဘုံ ဒုက္ခစုံဝယ်
ကျင်လည်ဖြတ်သန်း ငါ့သက်တမ်းမှာ
တစ်-သုံးချိုးခန့် တိုင်ခဲ့ပြီတည်း...


(၂၈.၇.၂၀၁၁)

စိတ္တဇ


ငါ့ကိုယ်ငါ မသိလို့ "ငါဟာ ဘာလဲ?" လို့
ငါ့ဘာသာငါ သေချာစဉ်းစားကြည့်တော့
ငါဟာ ငါမဟုတ်မှန်းသိလာတယ်...

ငါဟာငါ မဟုတ်တဲ့ သဘောတရားကို
ငါမဟုတ်တဲ့ သူ့ကို ပြောပြတော့
သူဟာသူမဟုတ်မှန်း နားမလည်ခဲ့ဘူး...

အဲ.. သူဟာသူမဟုတ်မှန်း
သူနားလည်သွားတဲ့ အချိန်ကျတော့
ငါဟာ ငါပြန်ဖြစ်သွားပြီ...


(on 28.9.06 - 1:30 am.. တရေးနိုး စိတ်ရူးပေါက်ချိန်... :P )

Thursday, March 12, 2009

GP နေ့ရက်များ

အမြင့်ပျံငှက်တစ်အုပ် အိပ်တန်းတက်ကြပြီ
ငါကတော့ တစ်ယောက်တည်းငုတ်တုတ်
လူနာမကျလှတဲ့ GP ငယ်လေးတစ်ခုမှာ
တစ်စုံတစ်ရာကို မျှော်နေရင်းနဲ့လေ......

ဖုန်တက်နေတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်လေးရယ်
မင်းကိုလည်း အားနာပါတယ်၊
၆နှစ်လောက်လေ့လာခဲ့ရတဲ့ ငါ့ရဲ့ပညာတွေ
မိဘရဲ့ အသပြာတွေ ဒါတွေကိုလည်းလေ ငါ......

ရည်ရွယ်ချက်က မိဘကျေးဇူးကိုဆပ်ဖို့
ဒါပေမယ့် ဒီစေတနာတွေက
မိဘရဲ့ကျေးဇူးတွေ ထပ်လို့သာလာလေတော့
ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့တဲ့ ငါ.......

တတ်နိုင်သူတွေက အထူးကုဆီမှာ
မတတ်နိုင်သူတွေသာ လာကြတဲ့ဒီနေရာ
္ဘညှိုးငယ်နွမ်းပါး ဒီလူနာများဆီက
ဆေးဖိုးယူရတာတောင် အားနာနေရတဲ့ ငါ......

ဟင်း..... ဒီလိုသက်ပျင်းရှည်တွေ
ဒီလိုအော်ညည်းသံတွေ..
ဘယ်လောက်တောင်များ ရှိနေပြီလဲနော်၊
ငါလည်းအခုချိန်မှာ ဒီသံသရာထဲ လုံးပါးပါးရင်း......

By "Roar of a Leo Tiger"

Friday, March 6, 2009

GP အိပ်မက်

ဗျိုင်းအုပ်တွေ အိပ်တန်းပြန်
ကောင်းကင်မှာအလင်းတွေ ဖျော့သွား
ညဉ့်ငှက်တွေ ညည်းသံတစ်ဝက်တစ်ပျက်
အခန်းကျဉ်းတစ်ခုမှာ ရောက်နေတဲ့ငါ။

အသပြာလား စေတနာလား
အဝိဇ္ဇာ အဘိညာဉ်ပိတ်ဆို့
မေတ္တာသုတ်လည်း အခါခါရွတ်ခဲ့
အိပ်ကပ်ကိုလည်း အခါခါစမ်းရဲ့။

ဝေဒနာဒဏ်ရာ အဖန်တရာစကား
အပြုံးတွေကများ နှစ်သိမ့်နိုင်မလား
နှုတ်လိုက်တဲ့ ဆေးထိုးအပ်ထိပ်ဖျား
ငါ့ကိုခုန်အုပ်လိုက်တဲ့ ခြင်္သေ့တစ်ကောင်။

တွန့်ကြေနွမ်းဖျော့ တစ်ပတ်စာဟင်းဖိုး
ဆရာ ကောင်းအောင်သာကုပေးပါ။
အမေအို ရဲ့ ယုံကြည်မှုတွေကြား
ငါရှက်ရွံ့နေမိသလား။

ရာသီခွင်စက်ဝိုင်း "သမီးကို ကယ်ပါဆရာ"
သူမခြုံထားတဲ့ သိက္ခာပဝါပါးအောက်က မှားယွင်းမှုတွေ
မဖြစ်သေးတဲ့ ဘဝတစ်ခုကို
ဖျက်ဆီးပစ်ဖို့ရာ တန်မလား။

ကဲ... ဒီလိုနဲ့ ....
သက်ပြင်းရှည်တွေကြား လုံးပါးပါးသွားရင်း
ဒီနေ့တွေကို သော့ခတ်သိမ်းလို့
အိပ်တန်းတက် ဘတ်စ်တစ်စင်း သယ်ဆောင်ရာလိုက်ပါရင်း
လဲလျောင်းအိပ်စက်ဖို့ အိမ်ပြန်ရဦးမယ်။

By Ziwakka (Edited only a little by Kyaw Swar)